historie van het Schiedamse Weeshuis

---

Van Wezen Tot Zijn

Vier Eeuwen Zorg Voor Jongeren



De 400-jarige historie van het Schiedamse Weeshuis der Hervormden wordt gekenmerkt door pieken, dalen en vele koerswijzigingen. Bij de oprichting van het Weeshuis in 1605 waren het de 'schamele weeskinderen' die 'in behoorlijke tucht, disciepliene ende vreese Gods opgetogen en geoeffent' moesten worden. Zij kregen in de loop der eeuwen gezelschap van halfwezen, vondelingen, voogdij- en verlaten kinderen. Niet dat de Weeshuisbestuurders zo veranderingsgezind waren, maar zij zochten wel steeds naar nieuwe hulpverleningsvormen, passend bij de tijdgeest. Uit archieven en interviews met oud-bewoners wordt in Van wezen tot zijn de bijzonder geschiedenis van het Schiedamse weeshuis en zijn 'nazaten' gereconstrueerd.

Daarin komt het klassieke beeld van het Weeshuisleven langs, compleet met strikte regels, uniformen en weinig ruimte voor genegenheid. Opvoeding in een groot, onpersoonlijk tehuis werd in de loop van de 20ste eeuw echter steeds minder wenselijk geacht. Het Weeshuis der Hervormden verlegde de aandacht naar Kinderbeschermingskinderen. Een professionele directeur met pedagogische vaardigheden leidde voortaan het tehuis; een verandering die de organisatie behoorlijk op zijn kop zette. In de jaren '50 ontstond hierdoor jeugdzorginstelling de Lindenhof. Professionalisering en democratisering stelden aan de organisatie echter geheel andere eisen en lieten zich moeilijk realiseren binnen de meer traditionele werkwijze van het regentencollege. Dit leidde in de jaren '70 tot een splitsing. De Lindenhof groeide uit tot een zelfstandige organisatie voor jeugdzorg met tientallen projecten. Het Weeshuis der Hervormden ontwikkelde zich tot een belangrijk fonds voor jeugdzorg en -welzijn in binnen- en buitenland. Beide organisaties dragen zo, vier eeuwen na de oprichting van het Schiedamse Weeshuis, ieder op hun eigen manier nog steeds wezenlijk bij aan de zorg voor kinderen en jongeren.

In dit fraai uitgegeven herdenkingsboek wordt de bijzondere vierhonderdjarige geschiedenis van het Schiedamse Weeshuis der Hervormden en zijn 'nazaten' gereconstrueerd. Op basis van gedegen archiefonderzoek, bronnenmateriaal en interviews roept de auteur, historica, een fascinerend historisch beeld van de ontwikkeling van Weeshuis door de eeuwen heen. Opgericht in 1605 bood het Weeshuis door de eeuwen heen onderdak, onderwijs en zorg voor weeskinderen, later uitgebreid naar halfwezen, vondelingen, voogdijkinderen en verlaten kinderen. Passend bij de tijdgeest vonden de bestuurders, dat de opvoeding in een groot en onpersoonlijk weeshuis niet lager wenselijk was en verlegde in de vorige eeuw de aandacht zich naar de Kinderbeschermingskinderen. Verlucht met prachtige (kleuren)foto's, illustraties, literatuur, noten en bijlagen. Een indrukwekkend monument voor een vervlogen tijd.

Uit archieven en interviews met oud-bewoners wordt in Van wezen tot zijn de bijzondere geschiedenis van het Schiedamse Weeshuis en zijn 'nazaten' gereconstrueerd. De vlotte pen van de auteur, haar uitgebreide kennis van het onderwerp en de overzichtelijke manier waarop de hoofdstukken zijn ingedeeld, maken het boek heel leesbaar. Bovendien heeft de auteur een goede balans gevonden tussen het schrijven over de ontwikkelingen in de organisatie en het weergeven van anekdotes en persoonlijke geschiedenissen van de wezen.

Auteur
Ingrid van der Vlis
Soort
Met illustraties
Taal
Nederlands
Afmetingen
250x251x177 mm
Gewicht
960,00 gram
Druk
1e
ISBN10
9057303639
ISBN13


bieden
excl. verzenden



Trefwoorden: 17E EEUW ARMENZORG JEUGDZORG SCHIEDAM WEESHUIS WEESHUIZEN